Week 3
Blijf op de hoogte en volg FLoor
24 Februari 2014 | Kenia, Nairobi
WEEK 3
Koen en ik zitten allebei met het zelfde probleem hier; zodra we het kantoor binnen komen; is er wel iets of iemand die onze dag kaapt. Dus we zijn hier allebei heel druk, we zien en doen een boel, het is ook zeker nuttig; maar iets op papier zetten zit er niet bij. Dus hebben we allebei besloten om 3 dagen thuis te werken; dan krijgen we tenminste nog eens iets af
Aangezien ik nog steeds bij Bob zat; en dus niet meer met Koen mee carpoolde; had ik mijn eigen Taxi Jospah. Jospah bedoelt het allemaal heel goed, het is ook een schat van een jong; maar heel handig is hij niet altijd (twee afspraken tegelijk maken enzo). De vrijdag spits is hier echt verschrikkelijk! Dus Jospah ging voor de toeristische route naar huis. Ik heb nog nooit zoveel van Nairobi gezien als dat ritje; maar of het nu heel veel sneller was weet ik niet. Sightseeing in the suburbs was in ieder geval wel vermakelijker.
We zijn deze week ook nog maar weer eens bij een huisje wezen kijken; op aanraden van Kevin. Dus volgens Koen moest Kevin maar onderhandelen over de prijs, want anders rekenen ze blanken toeslag als hij het zou doen. Het is wel een heel schattig huisje in Embakasi; de upper middle class wijk hier. Dit is waar onze supervisors wonen (en ook Simon, dus die was al helemaal gelukkig). De gemiddelde auto in de compound is iets groots en Duits (Audi, BMW, Mercedes); dus dat is wel de doelgroep van de compound en het is ook net nieuw allemaal, maar wij zouden het jaren 50-70 arbeiders woningen noemen. Rijtjes huizen, afgewisseld met flats; kleine smalle kamertjes en een klein tuintje. Maar voor zover huisjes een aaibaarheidsgehalte hebben is deze wel echt heel erg schattig! Zeker het voor en achtertuintje kun je nog rustig zonnen en op de hoek is een soort vergeten boodschappen winkeltje. De compound zelf is net zo’n Russisch poppetje in een poppetje; dit is een compound in een compound in een compound; met elke zijn eigen beveiliging. Dus veilig is het wel; ook ’s nachts. Overdag is ook de rest van de wijk goed te doen, je kunt prima lopen en fietsen; maar voor het donker kun je in heel Nairobi maar beter binnen zijn. Was hier niet vanwege de criminaliteit dan was het wel vanwege de verkeerschaos. Buiten de compound is het alleen wel gelijk het echte Nairobi (binnen de veilige marges dan); volgens mij woont hier verder amper een buitenlander, op de straat zijn overal golfplaten kraampjes en tijdelijke shops voor van alles en nog wat. Van schoenpoets bedrijven, tot de lokale motorclub hang-out.
We hebben ook nog een bezoekje aan de African School of Aiviation gebracht om de projectleider van Kenya Airways te bezoeken; die was op training en had anders geen tijd. Wederom gingen we met een schappelijke delegatie van CEO, operations manager en ik; van zijn kant SOP manager, security manager en hij. Er moesten toch maar wat politiek gevoelige plooien glad gestreken worden en de beste manier was schijnheilig ja en amen zeggen; maar ondertussen onze eigen conclusies trekken. Heel vermoeiend zo; want waarschijnlijk doen zij het zelfde, dus iedereen praat elkaar naar de mond.
Als afsluiting van de week heb ik eindelijk een eigen security ID badge (nouja als visitor; maar ik hoef geen idee meer af te geven). Ook had ik mijn eerste joint committee meeting met Kenya Airways aangezien we nu weer (schijn) vriendjes zijn. Dit was wel het bewijs dat ze geen idee hebben hoe of wat er moet gebeuren. Ze zijn heel druk met project management, budgetten, een roadmap to validation, service level agreement en contracten; verder gaan ze om de week zo ongeveer op IATA training en berekenen ze hoeveel mankracht, goederen en geld er verschoven moet worden; ze willen zelfs dat ik een air-side pas krijg. Alleen heeft nog niemand ooit de EU regelingen gelezen; of zelfs maar de checklist erbij gepakt. En het zijn echt best leesbare teksten, niet eens juridische documenten ofzo. Nu hebben we in ieder geval nog vijf weken te gaan; en er moet alleen maar meer gebeuren blijkt het; maar men ziet er nog steeds geen enkel probleem in de planning. Terwijl ik er hoofdpijn van krijg.
Koen en ik zitten allebei met het zelfde probleem hier; zodra we het kantoor binnen komen; is er wel iets of iemand die onze dag kaapt. Dus we zijn hier allebei heel druk, we zien en doen een boel, het is ook zeker nuttig; maar iets op papier zetten zit er niet bij. Dus hebben we allebei besloten om 3 dagen thuis te werken; dan krijgen we tenminste nog eens iets af
Aangezien ik nog steeds bij Bob zat; en dus niet meer met Koen mee carpoolde; had ik mijn eigen Taxi Jospah. Jospah bedoelt het allemaal heel goed, het is ook een schat van een jong; maar heel handig is hij niet altijd (twee afspraken tegelijk maken enzo). De vrijdag spits is hier echt verschrikkelijk! Dus Jospah ging voor de toeristische route naar huis. Ik heb nog nooit zoveel van Nairobi gezien als dat ritje; maar of het nu heel veel sneller was weet ik niet. Sightseeing in the suburbs was in ieder geval wel vermakelijker.
We zijn deze week ook nog maar weer eens bij een huisje wezen kijken; op aanraden van Kevin. Dus volgens Koen moest Kevin maar onderhandelen over de prijs, want anders rekenen ze blanken toeslag als hij het zou doen. Het is wel een heel schattig huisje in Embakasi; de upper middle class wijk hier. Dit is waar onze supervisors wonen (en ook Simon, dus die was al helemaal gelukkig). De gemiddelde auto in de compound is iets groots en Duits (Audi, BMW, Mercedes); dus dat is wel de doelgroep van de compound en het is ook net nieuw allemaal, maar wij zouden het jaren 50-70 arbeiders woningen noemen. Rijtjes huizen, afgewisseld met flats; kleine smalle kamertjes en een klein tuintje. Maar voor zover huisjes een aaibaarheidsgehalte hebben is deze wel echt heel erg schattig! Zeker het voor en achtertuintje kun je nog rustig zonnen en op de hoek is een soort vergeten boodschappen winkeltje. De compound zelf is net zo’n Russisch poppetje in een poppetje; dit is een compound in een compound in een compound; met elke zijn eigen beveiliging. Dus veilig is het wel; ook ’s nachts. Overdag is ook de rest van de wijk goed te doen, je kunt prima lopen en fietsen; maar voor het donker kun je in heel Nairobi maar beter binnen zijn. Was hier niet vanwege de criminaliteit dan was het wel vanwege de verkeerschaos. Buiten de compound is het alleen wel gelijk het echte Nairobi (binnen de veilige marges dan); volgens mij woont hier verder amper een buitenlander, op de straat zijn overal golfplaten kraampjes en tijdelijke shops voor van alles en nog wat. Van schoenpoets bedrijven, tot de lokale motorclub hang-out.
We hebben ook nog een bezoekje aan de African School of Aiviation gebracht om de projectleider van Kenya Airways te bezoeken; die was op training en had anders geen tijd. Wederom gingen we met een schappelijke delegatie van CEO, operations manager en ik; van zijn kant SOP manager, security manager en hij. Er moesten toch maar wat politiek gevoelige plooien glad gestreken worden en de beste manier was schijnheilig ja en amen zeggen; maar ondertussen onze eigen conclusies trekken. Heel vermoeiend zo; want waarschijnlijk doen zij het zelfde, dus iedereen praat elkaar naar de mond.
Als afsluiting van de week heb ik eindelijk een eigen security ID badge (nouja als visitor; maar ik hoef geen idee meer af te geven). Ook had ik mijn eerste joint committee meeting met Kenya Airways aangezien we nu weer (schijn) vriendjes zijn. Dit was wel het bewijs dat ze geen idee hebben hoe of wat er moet gebeuren. Ze zijn heel druk met project management, budgetten, een roadmap to validation, service level agreement en contracten; verder gaan ze om de week zo ongeveer op IATA training en berekenen ze hoeveel mankracht, goederen en geld er verschoven moet worden; ze willen zelfs dat ik een air-side pas krijg. Alleen heeft nog niemand ooit de EU regelingen gelezen; of zelfs maar de checklist erbij gepakt. En het zijn echt best leesbare teksten, niet eens juridische documenten ofzo. Nu hebben we in ieder geval nog vijf weken te gaan; en er moet alleen maar meer gebeuren blijkt het; maar men ziet er nog steeds geen enkel probleem in de planning. Terwijl ik er hoofdpijn van krijg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
